Στο κουβούκλιο του Θόα
θαμπωμένα θρύψαλα
στου Βοτανικού το ρέμα
σκορπισμένα λείψανα

Του Ανδρούτσου όταν του σπάγαν
με λοστούς τα κόκκαλα
τον θρηνήσανε πουτάνες
και κορίτσια ντροπαλά

Στην Ελλάδα δε θυμούνται
κι οι άγιοι πάντα βλέπουνε
στην Αιόλου οι εμπόροι
το λιβάνι βρέχουνε

Στην πλατεία των Αγίων
φέραν το τηλέφωνο
κι απ’ το σόι του Αισχύλου
βρήκαν το δισέγγονο

Στη Νιρβάνα όσοι μπαίνουν
πίσω τους πια δεν κοιτούν
κι όσοι βλέπουν τους καθρέφτες
τα χρωστούμενα ζητούν