Σφίξε μάνα την καρδιά σου
κι άκουσε τι θα σου πω:
Ετοιμάζω τα χαρτιά μου,
φεύγω, θα ξενιτευτώ.

Μη κλαις μανούλα μου γλυκιά,
μη βάζεις μαύρη σκέψη,
δε θα μπορέσει η ξενιτιά
ποτέ να με πλανέψει.

Δώσ’ μου μάνα την ευχή σου,
φεύγω, δεν αντέχω πια.
Έχω βαρεθεί τη φτώχεια
και τη μαύρη συμφορά.

Μη κλαις μανούλα μου γλυκιά,
μη βάζεις μαύρη σκέψη,
δε θα μπορέσει η ξενιτιά
ποτέ να με πλανέψει.

Όσα χρόνια κι αν θα λείπω
στην κακούργα ξενιτιά,
την αγάπη μου κι εσένα
θα `χω πάντα στην καρδιά.

Μη κλαις μανούλα μου γλυκιά,
μη βάζεις μαύρη σκέψη,
δε θα μπορέσει η ξενιτιά
ποτέ να με πλανέψει.