Δεν το χωράει το μυαλό μου αυτό που ζω,
να ζω το νόμο που ο πόνος επιτρέπει,
γιατί τα μάτια μου να δουν τέτοιες στιγμές
γιατί η καρδιά σου τέτοιο λάθος να προβλέπει.

Καμένο σίδερο κι απόψε το φιλί σου
με πάει πίσω μα η ζωή τρέχει μπροστά,
ανυποψίαστο παλεύει το κορμί σου
γιατί τα μάτια της ψυχής σου είναι κλειστά.

Δε θέλω θαύματα και άλλες επαφές
θέλω μια ανάμνηση να έχω από σένα,
μέσα στον ύπνο μου να έρχεσαι κι ας φταις
και με το χρόνο να μιλώ στα περασμένα.

Καμένο σίδερο κι απόψε το φιλί σου
με πάει πίσω μα η ζωή τρέχει μπροστά,
ανυποψίαστο παλεύει το κορμί σου
γιατί τα μάτια της ψυχής σου είναι κλειστά.