|
Στίχοι: Ραψωδός Φιλόλογος
Μουσική: Κριτής
Η δικιά μου μάχη δεν απαιτεί στρατηλάτη
αιφνιδιασμούς σχεδιασμούς χτυπήματα πίσω απ’ τη πλάτη
η δικιά μου μάχη είναι σπόρος από στάχυ
και φυτρώνει κάπου που κανείς δε θα το μάθει
Η δικιά μου μάχη δεν απαιτεί στρατηλάτη
αιφνιδιασμούς σχεδιασμούς χτυπήματα πίσω απ’ τη πλάτη
η δικιά μου μάχη είναι σπόρος από στάχυ
στης μικρής ζωής μας την ολόμαυρη ράχη
Είναι μια συνεχής προσπάθεια να μη λυγίσω
εισβάλουνε από παντού μα το οχυρό μου θα χτίσω
και θα κρατήσω όσα ιδανικά μου μείνανε, μέχρι να αφήσω
την στερνή πνοή και πίσω πια δεν κοιτάω, πονάω
που σαν πεδίο μάχης είναι ο κόσμος μου
μόνος μου περπατάω, πού πάω;
ούτε ο ίδιος δεν ξέρω, δεν απαντάω
ένα ίχνος ζωής μεσ’ τα συντρίμμια αναζητάω
δεν έχει νερό και διψάω
ούτε τροφή και πεινάω
ούτε ένα χέρι αδερφικό να κρατάω
ζωή δεν έχει εδώ
κάθε όνειρο αληθινό και παιδικό
το εκτελούν εν ψυχρό
μα κρατώ το μυαλό ζωντανό, ανεπηρέαστο
και νιώθω πως μπορώ στο καθαρό ουρανό να πετώ
να γλιτώσω και απ’ οσο κουράγιο μου έχει μείνει την τελευταία μάχη να δώσω
Η δικιά μου μάχη δεν απαιτεί στρατηλάτη
αιφνιδιασμούς σχεδιασμούς χτυπήματα πίσω απ’ τη πλάτη
η δικιά μου μάχη είναι σπόρος από στάχυ
και φυτρώνει κάπου που κανείς δε θα το μάθει
Η δικιά μου μάχη δεν απαιτεί στρατηλάτη
αιφνιδιασμούς σχεδιασμούς χτυπήματα πίσω απ’ τη πλάτη
η δικιά μου μάχη είναι σπόρος από στάχυ
στης μικρής ζωής μας την ολόμαυρη ράχη
Η δικιά μου μάχη δε δίνεται με δόντια και ασπίδες
δεν δίνεται με όπλα και χειροβομβίδες
δεν δίνεται με stealth και ιπτάμενες οβίδες
δίνετε με μια ψυχή και δυο μάτια που παρωπίδες δε φορούν
αρνούνται να εθελοτυφλούν
μένω απρόβλεπτος μην πράττοντας κατά το δοκούν
έχω στυλό για στρατιώτες, σκεπτόμενους θιασώτες
της θεωρίας πως όλα πιθανό να συμβούν
γι’ αυτό και μάχομαι, δίχως να άρχω ή να άρχομαι
με μια φωνή μονάχα διεκδικώ το να υπάρχουμε
να ζούμε δίχως να πρέπει να απολογηθούμε
σε ένα κόσμο που ζητά απ’ ολα να παραιτηθούμε
η μάχη μου είναι η μάχη κάθε μάχη μου
και δε θα βρεις την ρίζα της σε κάποιο παλιό άχτι μου
η μάχη μου είναι μάχη για ζωή
και αν την πιστεύεις και εσύ σε βαφτίζω συμπαραστάτη μου
Η δικιά μου μάχη δεν απαιτεί στρατηλάτη
αιφνιδιασμούς σχεδιασμούς χτυπήματα πίσω απ’ τη πλάτη
η δικιά μου μάχη είναι σπόρος από στάχυ
και φυτρώνει κάπου που κανείς δε θα το μάθει
Η δικιά μου μάχη δεν απαιτεί στρατηλάτη
αιφνιδιασμούς σχεδιασμούς χτυπήματα πίσω απ’ τη πλάτη
η δικιά μου μάχη είναι σπόρος από στάχυ
στης μικρής ζωής μας την ολόμαυρη ράχη
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Δημοφιλία: 100% (1 ψήφοι) Αναγνώσεις: 7537 Σχόλια: 0 Αφιερώσεις: 0
| | | | | | |
|