|
Στίχοι: Νίκος Μωραΐτης
Μουσική: Δημήτρης Κοντόπουλος
Τι είναι ο χρόνος τελικά
Ένας δρόμος που κυλά
Μια στροφή που προσπερνάει το χώμα.
Τι είναι ο χρόνος μια στιγμή
Που μας έφερε μαζί
Και με πείσμα μας ζητάει ακόμα.
Τι είναι ο χρόνος θα σου πω
Ένα βλέμμα στο μετρό.
Τι είναι ο χρόνος και απορώ
Μια σύμπτωση να δω
Για να μπούμε στο ίδιο βαγόνι.
Καλημέρα να σου πω
Και από τότε να κρατάει ακόμη.
Δεν κατεβαίνω
Αν η αγάπη ένα τρένο
όσο θα πας θα πηγαίνω
Και όποτε φτάσει στη στάση η ζωή.
Δεν κατεβαίνω
Αν η αγάπη ένα τρένο
Όπου ανεβείς θα ανεβαίνω
Στη δίπλα θέση, εμένα έχει δέσει η γη.
Στη δίπλα θέση εκεί.
Βρήκα τόσες αφορμές
Η ζωή να λέει YES.
Και όμως πλάι σου εγώ να μένω.
Η μεγάλη διαδρομή, θέλει να `μαι πάντα εκεί.
Και στα θαύματα να επιμένω
Γιατί ο χρόνος τελικά
Είναι η στάση που περνά.
Δεν κατεβαίνω
Αν η αγάπη ένα τρένο
όσο θα πας θα πηγαίνω
Και όποτε φτάσει στη στάση η ζωή.
Δεν κατεβαίνω
Αν η αγάπη ένα τρένο
Όπου ανεβείς θα ανεβαίνω
Στη δίπλα θέση, εμένα έχει δέσει η γη.
Έτσι πάει αν αγαπάς
Μόνος πουθενά μην πας.
Το εισιτήριο να ακυρώνεις και όχι εμάς
Γιατί αυτό είναι η αντοχή.
Να κοιτάμε από το ίδιο τζάμι
Έξω τη ζωή
Μαζί.
Δεν κατεβαίνω
Αν η αγάπη ένα τρένο
όσο θα πας θα πηγαίνω
Και όποτε φτάσει στη στάση η ζωή.
Δεν κατεβαίνω
Αν η αγάπη ένα τρένο
Όπου ανεβείς θα ανεβαίνω
Στη δίπλα θέση, εμένα έχει δέσει η γη.
Στη δίπλα θέση εκεί.
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Δημοφιλία: 60% (1 ψήφοι) Αναγνώσεις: 7047 Σχόλια: 1 Αφιερώσεις: 0
| | | | | | |
|