Είν’ από χρόνια που λες
που έχω στο βλέμμα δυο ουλές
αυτές θα μου μένανε
ίδια εμένανε.

Άμα θα δεις την καρδιά
έχει στη μέση μια ροδιά
στο φως πετάχτηκε
δεν κοιτάχτηκε
δεν πειράζει πια.

Μια νύχτα πλάνταξε
στο κλάμα για όλα
σκυλί που τράνταξε, ναι
του κόσμου η φόλα.
Πάντα υπάρχει ο κίνδυνος
μια χούφτα οδύνης
δεν είσαι ακίνδυνος
για ό,τι δίνεις.

Δεν είσαι ακίνδυνος, ναι
για ό,τι δίνεις.

Χάρηκα που τα `παμε
έστω και τώρα.

Είν’ από χρόνια που λες
που έχω στα λόγια αναβολές.
Γι’ αυτό και δε μίλαγα.
Παραμίλαγα.

Άμα θα δεις την καρδιά
μου ‘τυχε τέτοια αναποδιά
που δεν το φαντάζεσαι
μήπως βιάζεσαι...
δεν πειράζει πια...

Χαράζει, φίλα με.
Απ’ το μυαλό σου.
Σαν δάκρυ κύλα με ναι
στο μάγουλό σου.
Πάντα υπάρχει ο κίνδυνος
μια χούφτα οδύνης.
Δεν είσαι ακίνδυνος
για ό,τι δίνεις.
Δεν είσαι ακίνδυνος, ναι
για ό,τι δίνεις.

Κάτι υπάρχει αζήτητο
βαθιά μας πάντα
πάντα.

Δεν είσαι ακίνδυνος.
Δεν είσαι ακίνδυνος, ναι.

Χάρηκα που τα `παμε
έστω και τώρα
Τώρα.