Μπορεί να αγαπιόμασταν
Και να ξαναβρισκόμασταν
Σ’ άλλο επεισόδιο
Στις Σπέτσες... Στο Ηρώδειο
Μα ήταν για ένα βράδυ
Δε θέλω άλλο πόνο
Δε θέλω να θυμάμαι
Έτσι πιο καλά

Στη λύπη που λείπει
Δε με κοιτάζει
Στη λύπη που λείπει
Ούτε ματιά
Στη λύπη που λείπει
Και μένουμε ξένοι
Στη λύπη που λείπει
Χαμογελά

Συρμάτινα γυμνά κορμιά
Η όαση κι η ερημιά
Τα σώματα που ενώθηκαν
Με αισθήματα σκοτώθηκαν
Ακούω την καρδιά
Ξυπνάει με κοιτάζει
Ζητάει το καφέ μου
Πίνει μια γουλιά