Ό,τι χρωστούσες για πάντα εδώ θα μείνει
Κι ό,τι ζητούσες τ’ αφήνω στη σκιά
Τη μοναξιά μου σαν ανάβω εκείνη σβήνει
Σαν τον φιλί που `χες κρατήσει για μετά

Δυο σπίρτα ανάβω να δω μες στο σκοτάδι
Μήπως και βρω αυτό που έψαχνα στο φως
Χωρίς το άρωμα, τη σκέψη και το χάδι
Όλα αλλάζουν κι αγριεύει ο καιρός

Τι κι αν χαθήκαμε για χρόνια εγώ θα ξέρω
Πως δε βρεθήκαμε μαζί καμιά φορά
Θα ψάξω να σε δω, σαν ήλιος θα ανατέλλω
Για να σε φέρω απ’ τη λύπη στη χαρά