Βλέπω τα μάτια μου στα μάτια ενός παλιάτσου
και την ψυχούλα μου φαβορί σε μια κορνίζα
Στα όνειρά μου ο ουρανός πάντα είναι μπλε
και όταν βαριέται απλά φοράει σύννεφα γκρίζα

Σ’ αυτόν τον κόσμο που όλα είναι απατηλά
και η ζωή μας μοιάζει να `ναι αυταπάτη
που όλα τελειώνουν για να αρχίσουμε ξανά
και όσα κι αν έχουμε πάντα θα λείπει κάτι

Ακούω τα λόγια μου στον ήχο της βροχής
Και τα τραγούδια μου σιωπηλά να κλαίνε
κι εσύ που έφταιξες, δε φταίω θα μου πεις
μη με δικάζεις, εαυτέ μου, ηττημένε

Να μου θυμίζεις ότι ζω