Λάθη πολλά έρχεσαι πάλι να μου βρεις
Όσα δεν έκανα ξανά να μου φορτώσεις
Πες ότι θες, πώς ήταν λάθη της στιγμής
Και δεν περίμενα ποτέ να με προδώσεις

Δεν είμαι άγιος, μα ούτε και θνητός
Κι αν όσα έκανα δεν έχουν σημασία
Σταύρωσε πάλι έναν έρωτα στο φως
Και ψάξε μόνη, της αγάπης την ουσία

Λάθη πολλά κάτσε και μέτρησε για μας
Κι έπειτα πες μου πόσα χρώσταγα να ζήσω
Για ποιο απ’ όλα έχει αξία να πονάς
Και πόσα απ’ όλα μια πάντα να αφήσω