Αιώνες στάζουν στο κορμί μου τα δευτερόλεπτα
μεσα απ’ τα δυο σου μάτια που με κοιτούν υγρά
Μου λες πως δεν το θέλεις, μου λες πως είναι αργά...
Για μας ποτέ δε θα `ναι αργά

Μέσα μου εικόνες ν’ ανατρέξω
μοναξιάς αιώνες για ν’ αντέξω
Όσα έχω ζήσει αν προσθέσω
πάλι δε μου κάνουν όσο εσύ

Αιώνες πέρασαν μπροστά μου μέσα σε δυο λεπτά
και η απάντησή μου δυο μάτια σιωπηλά
Ο χρόνος θα το δείξει έξω αν έπεσες
ή αν και μένα τελικά με ξεγέλασες