Αν ξέρεις από μοναξιά κι από πικρό τραγούδι
κι αν ζεις σε κάποια γειτονιά χωρίς ένα λουλούδι,
πολλά να πούμε θα ’χουμε, όταν συναντηθούμε,
παράπονο, παράπονο, και άκρη δε θα βρούμε.

Αν ξέρεις από παγωνιά στα φύλλα της καρδιάς σου
και για μι’ αγάπη σου παλιά μετράς τα δάκρυά σου,
πολλά να πούμε θα ’χουμε, όταν συναντηθούμε,
παράπονο, παράπονο, και άκρη δε θα βρούμε.