Δίχως φτερά πώς θες να πετάξω,
δίχως χαρά τι στίχο να γράψω,
να λέει γι’ αγάπη που ήρθε και πάει,
γι’ αυτή που λατρεύω, μα δε μ’ αγαπάει.

Μη με ρωτάς, δεν ξέρω τι λέω,
μη μου μιλάς, δε βλέπεις που κλαίω.
Στη μέση του δρόμου μ’ αφήνεις μονάχο
τη θύμησή σου στη σκέψη μου να ’χω.

Θα φύγεις εσύ και μόνος θα μείνω,
με άδεια ψυχή την πίκρα θα πίνω.
Θα πίνω, θα πίνω γιατί σ’ αγαπάω
και όπου με πάει ο πόνος θα πάω.

Μη με ρωτάς, δεν ξέρω τι λέω,
μη μου μιλάς, δε βλέπεις που κλαίω.
Στη μέση του δρόμου μ’ αφήνεις μονάχο
τη θύμησή σου στη σκέψη μου να ’χω.