Έφυγε μια μέρα δίχως μουσική
άγγιξε σαν χάδι η θλίψη την καρδιά μου
μέσα σ’ όλα τ’ άλλα μου `λειψες κι εσύ
δρόμοι που διαβαίνω μόνος κι άθελά μου.

Τρίτη μελωδία που `χω στο μυαλό
άλλη μια φορά που νιώθω απελπισμένος
άπλωσα το χέρι, κράτησα στιλό,
μα στο μεροκάματο βαθιά μπλεγμένος.

Μακρινή χώρα, φωνή ανέμου απ’τα παλιά,
κουβέντες κι άνθρωποι γνωστά χιλιοπερπατημένα
έχω για σένα μια πολιτεία μακριά...
άμα τη φτάσεις θα γευτείς όλα τα περασμένα!

Μακρινή χώρα, φωνή ανέμου απ’τα παλιά,
κουβέντες κι άνθρωποι γνωστά χιλιοπερπατημένα
έχω για σένα μια πολιτεία μακριά...
άμα τη φτάσεις θα γευτείς όλα τα περασμένα!