Ξανά στη θάλασσα κοιτώ την τρικυμία
και επιστρέφω στις δικές μας διαδρομές
εκεί που ήσουνα αγάπη κι ευτυχία
μαχαίρι έγινες και άνοιξες πληγές

Όρκους έδωσες μα τους ξέχασες
σαν καράβι βυθίζομαι
Όρκους έδωσες μα τους ξέχασες
στον καημό σου γκρεμίζομαι

Γυρίζω πίσω στις παλιές φωτογραφίες
θυμάμαι πάλι μια ωραία εκδρομή
πώς ξεθωριάζουν της καρδιάς οι ιστορίες
και μένουν λίγα μόνο δάκρυα σαν βροχή