Μάνα μην με συμβουλεύεις
είμαι μεγάλος πια,
έχω ανοίξει τα φτερά μου
ανεβαίνω τα σκαλιά μου
χάραξα τα όνειρα μου
και έχει, μάνα μου, ουσία
μην σε πιάνει απελπισία.

Θα `χω μάτια και στην πλάτη
και ένα καλό σκοπό.
Κάθε ένα μονοπάτι
θα `χει να μου δώσει κάτι.
Κάτι για να συνεχίζω
και ποτέ να μην λυγίζω,
ως το τέλος να ελπίζω.

Και αν έρθουν στεναχώριες
θα έρθουν και χαρές.
Έχει μάνα μου ουσία,
μην σε πιάσει απελπισία.
Ό,τι βρέξει ας κατεβάσει,
έχω χρόνια για να πάθω.
Αν δεν πάθω πως θα μάθω;

Και αν η μοίρα πει αντίο
και είμαι εγώ ο τυχερός
είχε μάνα μου ουσία
μην σε πιάσει απελπισία.