Άλλη μια μέρα πέρασε
ένα βράδυ ήλθε
τίποτα δεν άλλαξε
σιωπηλή κείται
δεν νιώσαμε τη μοναξιά
κανένας δεν λυπάται
νέοι αισθανόμαστε
κανένας δε θυμάται.

Δάκρυα και πόνος
σπάνε την σιωπή
δίνουν ένα χρώμα
στην μονότονη ζωή
ήλθε ο χειμώνας.

Έρχεται ο θάνατος
κάθ’ ώρα και στιγμή.

Πίσω πάλι στο παρελθόν
φόβος για το μέλλον
πίσω πάλι στο παρελθόν
φόβος για το μέλλον.

Πάλι ο ήλιος έδυσε
ήλθε το σκοτάδι.

Δυο μάτια ένα δάκρυ
τ’ όνειρο απόψε
επιστροφή στο παρελθόν
οπτασίες μακρινές
γεμίζουν το παρόν.

Πίσω πάλι στο παρελθόν
φόβος για το μέλλον
πίσω πάλι στο παρελθόν
φόβος για το μέλλον
πίσω πάλι στο παρελθόν
φόβος για το μέλλον
πίσω πάλι στο παρελθόν
φόβος για το μέλλον.

Πίσω πάλι στο παρελθόν
φόβος για το μέλλον
πίσω πάλι στο παρελθόν
φόβος για το μέλλον
πίσω πάλι στο παρελθόν
φόβος για το μέλλον
πίσω πάλι στο παρελθόν
φόβος για το μέλλον.