Πεύκα ήτανε κάποτε
δέντρα ήτανε
τα βουνά που από κάτω τους πλαγιάζαμε
οικογένειες, μάνες με τάπερ
φιλίες, φιλιά σε κουβέρτες και τραπεζομάντιλα
Πεύκα ήτανε κάποτε
δέντρα ήτανε
όλα αυτά που στις ρίζες του χρόνου κουρνιάζανε
ένα τέρμα με δυο πέτρες
μια μπάλα στον αέρα που σκίστηκε
ένα φιλμ του πατέρα που κάηκε
Πεύκα ήτανε κάποτε
δέντρα ήτανε
τώρα δέντρα εμείς απομείναμε