Δε γελάω, δε λυπάμαι, σκέφτομαι ψυχρά
Νιώθω μακριά, πρώτη μου φορά κοντά σου
Δεν ελπίζω, δε φοβάμαι τι θα `ρθει μετά
Βλέπω καθαρά και δε βλέπεις πια μπροστά σου

Καν, δε μ’ ενδιαφέρει καν, τα λόγια δωρεάν
Γιατί και πως και αν με θες ακόμα
Ούτε καν, τι έχεις να μου πεις
Στο δρόμο της σιωπής, εμείς
Αντίο ας μη πιεις στο στόμα
Όλα καλά, φεύγω ήσυχα
Στο πουθενά για να πάω
Άλλη καρδιά βρες αντίστοιχα
Τίποτα πια δε χρωστάω

Δε γελάω, δε λυπάμαι, δε μ’ ανησυχεί
Σώμα και ψυχή έχουν διχαστεί για λίγο