Με λιοπύρι και βροχή και ατσάλινο σφυρί
κάναμε την πέτρα χώμα,
σπείραμε όνειρα κι ευχές να θερίσουμε χαρές
που δεν άνθισαν ακόμα, που δεν άνθισαν ακόμα.

Τις πατρίδες αγναντεύω λίγα μίλια μακριά
Αϊβαλί θα σε γυρεύω όσο θα χτυπάει η καρδιά.

Όσο θα χτυπάει η καρδιά.

Πόρτες βρήκαμε κλειστές, άσπρες μέρες λιγοστές
και ατέλειωτους χειμώνες,
όμως, άντεξε η καρδιά, έδιωξε τη χειμωνιά
κλείσαν’ οι πληγές μας μόνες, κλείσαν’ οι πληγές μας μόνες.

Τις πατρίδες αγναντεύω λίγα μίλια μακριά
Αϊβαλί θα σε γυρεύω όσο θα χτυπάει η καρδιά.

Όσο θα χτυπάει η καρδιά.