Μοναξιά πώς μ’έχεις κάνει μοναξιά
στον εαυτό μου κλείνομαι απ’όλους
και απ’όλα
Δύσκολα περνούν τα βράδια δύσκολα
οι αναμνήσεις έρχονται
και μου χτυπούν την πόρτα

Πεθαίνω κάθε λεπτό
που είσαι μακριά μου
δε ξέρω πώς να στο πω
σε βλέπω στα όνειρά μου
Πεθαίνω κάθε στιγμή
που σκέφτομαι εσένα
μα δεν μπορώ να φανταστώ
πως είναι όλα ψέμα

Τίποτα δεν έχει μείνει τίποτα
από την ώρα που’φυγες
και μου’πες το αντίο
Ένιωσα, για σένα όλα τα’δωσα
όλα τα εγώ μου τ’άφησα στην άκρη
για μας τους δύο