Πώς μας ενώνουν οι μικρές στιγμές!
Μοιάζουν σαν να `ναι εικόνες παιδικές
αυτές που βλέπεις στα περιοδικά
με τα ζωάκια τα χρωματιστά.

Κρύβουν δυνάμεις που `ναι μαγικές
είναι διαμάντια θαμμένα σ’ αλυκές
σαν τις ψυχές μας φτερουγίζουνε
τον έρωτά μας προσδιορίζουνε!

Πώς μας ενώνουν οι μικρές στιγμές!
Μοιάζουν σαν να `ναι κουλούρες αχνιστές
απάνω στο τραπέζι της ζωής
σύμβολα ζεστασιάς και θαλπωρής.

Έτσι αχνιστός είναι κι ο έρωτας
τον ζούμ’ εμείς τρώγοντας και πίνοντας
από τα πλούσια τα ελέη του
αλλά πληρώνοντας τα χρέη του.

Πώς μας ενώνουν οι μικρές στιγμές!
Μοιάζουν σαν να `ναι μπαλάντες αλμυρές
οι νότες τους μαχαίρια κοφτερά
που κάποτε μας κόβουν τα φτερά.

Ποιος απ’ τους δυο μας θέλει να ρωτά
για πόσο θα `ν’ η ρουτίνα μας γλυκιά
κι αν όλες οι μικρές μας οι στιγμές
θα `ναι για πάντα τόσο λαμπερές;