Κρατώ το δάκρυ
Ενός σκιάχτρου που αγάπησε
Ξεδιψώ στην πληγή σου
που ποτέ δεν άνθισε
Ιχνοβατώ στην ρώτα
σκοτεινών ουρανών μου
Ναυαγώ στα φώτα
Οι μνήμες των πληγών μου
Κόβω με νυστέρι
της νύχτας το σπέρμα
Στο κρεβάτι μιας θύελλας
που ποτέ δε φτάνει στο τέρμα

Ψυχορραγώ στης αλήθειας το ψέμα
Σιωπηλή η κραυγή μου αρουραίος με στέμμα
Σάπια ανθρωπάκια μου ρουφούν το αίμα
Υψώνω τα χέρια για ένα σου βλέμμα

Αλητεύω στους χάρτες
του ιδρωμένου κορμιού σου
ζητιανεύω το ατελείωτο
του αραχνοΰφαντου φιλιού σου
κοντανασαίνω στην αύρα
των γυμνών σου ποδιών
Γυναίκα όμορφη
των γλυκών επιθυμιών
Σ’ αγγίζω
Ανάβεις στον εφιάλτη μου φωτιά
Τρελός γυρίζω
Καθώς διασχίζεις την άδεια μου ματιά