Σπασμένο κέρμα στο πηγάδι των ευχών σου
Έχουν βουλιάξει αυτά τα χρόνια της σιωπής
Μα πριν τελειώσει η ηχώ της προσευχής σου
Θα έχω πάρει
Τη φωνή μου απ τη φωνή σου

Θ ακολουθώ κάθε νεφέλη της ψυχής σου
Κάθε τυφώνα κάθε κύμα των καιρών
Μα πριν γελάσεις με το γέλιο των πολλών
Θα έχω κλέψει
Τη ζωή μου απ τη ζωή σου

Είμαι μελάνι που μουτζούρωσε τους χάρτες σου
Και ο μαγνήτης που τρελαίνει τις πυξίδες
Να σου στερώ του γυρισμού σου τις ελπίδες
Έγινα ομίχλη
Να οδηγεί το μονοπάτι σου