Ήταν ένας βασιλιάς,
βασιλιάς παραμυθάς,
που μιλούσε διαρκώς
να κοιμάται ο λαός.
Σε μια χώρα σαν χωριό,
μια φορά κι έναν καιρό…
Δια φορά κι έναν καιρό,
τον κακό του τον καιρό!

Μη μιλάς κι ο βασιλιάς
χορεύει αν δεν του μιλάς.
Η σιωπή είναι χρυσός
όταν σωπαίνει ο λαός.

Κι ήρθε κάποια μέρα που
κάποιος που ήταν αλεπού
έκλεισε κρυφά κρυφά
και τα δυο του αυτιά.
Ξύπνιος έμεινε και, να,
είδε ποιος καλοπερνά.
Έμαθε γιατί και πώς
η σιωπή είναι χρυσός.

Μη μιλάς κι ο βασιλιάς
χορεύει αν δεν του μιλάς.
Η σιωπή είναι χρυσός
όταν σωπαίνει ο λαός.