Φύγε, ένας έρημος δρόμος ανοίγει μπροστά σου,
Φύγε, μα εκεί είν’ η φλόγα που καίει τα όνειρά σου που πήγε.
Ψάξε, γιατί πάντα το πάθος να μοιάζει με λάθος,
Ψάξε, και βρες επιτέλους τι θες κατά βάθος, και πάψε.

Έχω πια βαρεθεί μια ζωή να σε βλέπω να φεύγεις,
Και όταν βρίσκεις τα σκούρα, πάλι εδώ να γυρνάς..
Έχω πια βαρεθεί μια ζωή να σε βλέπω να φεύγεις,
Και όταν βρίσκεις τα σκούρα, πάλι εδώ να γυρνάς.

Κρίμα, να πουλάς την ψυχή σου φτηνά δίχως σκέψη
Κρίμα, για να φύγεις μακριά και στο τέλος να μην κάνεις βήμα,
Τρέλα, το μυαλό μας γεμίζει και μας βασανίζει,
Τρέλα, μια φορά μοναχά σαν παιδί κοίταξέ με, και γέλα.

Έχω πια βαρεθεί μια ζωή να σε βλέπω να φεύγεις,
Και όταν βρίσκεις τα σκούρα, πάλι εδώ να γυρνάς..
Έχω πια βαρεθεί μια ζωή να σε βλέπω να φεύγεις,
Και όταν βρίσκεις τα σκούρα, πάλι εδώ να γυρνάς.