Με μικρές μελωδίες θα ξεχνώ
Τις στιγμές που σου ζήτησα αν θες
Αγκαλιές που με ‘σφίξαν σαν θηλιές
Που λες… γι αυτά μιλώ.

Στο κενό, όσα σου ‘πα στο κενό
Και εσύ σε μια βόλτα αναψυχής
Να σε βρω στο ταξίδι της ζωής
Αυτό ζητάς ζητώ.

Μα εσύ ξανά ποτέ, ποτέ μην έρθεις πίσω
Δεν έχω να δακρύσω άλλη αντοχή.

Μη μου κλαις όλα είναι επιλογές
Κι αν μπορείς ξέχασε με να χαρείς
Και μαζί θα ξεβάψουνε θα δεις
Αυτές οι ενοχές.

Η καρδιά που σου χάρισα απλά
Τώρα πια μοναχή αιμορραγεί
Και γι’ αυτό σε χρεώνω πιο πολύ
Θα πω μονάχα αυτά.

Μα εσύ ξανά ποτέ, ποτέ μην έρθεις πίσω
Δεν έχω να δακρύσω άλλη αντοχή
Άσε με να μπορώ σ’ ένα ταξίδι ίσως
Απ’ το δικό σου πλήθος να ζήσω μακριά.