Όλα για σένα τα ‘κοψα
κι’ έλα, καλή μου, παρ’ τα
τις αργυρές αγράμπελες
και τα χρυσά τα σπάρτα.

Ζηλιάρης δράκος ο γκρεμνός
τα φύλαγε από μένα
τα πλούτη του τα λιόσπαρτα
και τ’ αφρογεννημένα.

Κι έκανα τον καημό σπαθί,
το λογισμό κοντάρι,
και πάτησα και νίκησα
τον ακριβό ζηλιάρη.

Όλα για σένα τα ‘κοψα
κι έλα, καλή μου, παρ’ τα,
του δράκου τις αγράμπελες
και του γκρεμνού τα σπάρτα.