Τα λόγια σου κι αν κράτησα στον ίσκιο φυλαγμένα
Τα χείλη μου κι αν σου `δωσα, στο κύμα είναι δοσμένα
Εγώ που τόσες αγκαλιές σου χάρισα
Κι εσύ μ’ αρχαίο ιστό δεμένο με κρατάς

Και σου φωνάζω κράτησέ με μια φορά μονάχα ακόμα
τι φοβάσαι
Και σου φωνάζω μια στιγμή απ’ τη ζωή σου χάρισέ μου
τι λυπάσαι

Εγώ που πάντα θα `μαι εδώ, θα σ’ αγαπώ

Κι άμα σου μέλλει να κοπείς με κέρινο μαχαίρι
θα σου `χω στόμα να πλυθείς από κερί και μέλι
Εγώ που τόσες σου ζωές ανάστησα
Κι εσύ μ’ ανάσα και φωτιά με κυβερνάς

Και σου φωνάζω κράτησέ με μια φορά μονάχα ακόμα
τι φοβάσαι
Και σου φωνάζω μια στιγμή απ’ τη ζωή σου χάρισέ μου
τι λυπάσαι

Εγώ που πάντα θα `μαι εδώ, θα σ’ αγαπώ