Στην καρδιά είναι κεντημένα και για σένα και για μένα
τα σημάδια που αφήνει η αγάπη όταν σβήνει.
Μοίρα που σκληρά ορίζεις μα στον πόνο δε δακρύζεις
σπουργιτάκι που κρυώνει αχ καρδιά γιατί είσαι μόνη.

Ποιος αγάπη έχει ξεχάσει που `χουν χρόνια πια περάσει
τα μαχαίρια που τρυπάνε το κορμάκι τυραννάνε.
Η αγάπη που σ’ αφήνει μια πληγή κρυφή θα γίνει
δεν μπορείς να τη γιατρέψεις τα μαχαίρια θα τ’ αντέξεις.

Σκέψη μου τρελή που τρέχεις τα παλιά μην τα μπερδεύεις
κανε τον καημό λουλούδι και στα χείλη μου τραγούδι.
Σαν χειμώνας αγριέψει Άνοιξη θα ημερέψει
τους βοριάδες που φυσάνε και την πόρτα μου χτυπάνε.