Όποιο δρόμο και αν πήρα
πάντα μ’ έφερνε εδώ.
Το `χει η δική μου η μοίρα
να ξεφεύγω δεν μπορώ
Όποιο δρόμο και να πήρα
η κατάληξη η γνωστή
μπρος τα πόδια σου να κλαίω
πάλι σαν μικρό παιδί.

Μην τα κοιτάς
τα μάτια μου μη τα κοιτάς
γιατί τελειώνει ο χρόνος μου
και μένω πάλι μόνος μου.
Μην τα κοιτάς.
Μη μου μιλάς,
μη κουραστείς να μ’ αγαπάς
εσύ είσαι ο μόνος δρόμος μου
εσύ είσαι ο πόνος μου.
Μη κουραστείς να μ’ αγαπάς.

Όποιο δρόμο και να πήρα
τη δικιά σου την οδό
έγραφαν όλοι οι δρόμοι
να ξεφύγω δεν μπορώ
Όποιο δρόμο και να πήρα
πάντα νύχτωνα εδώ
στο δικό σου μονοπάτι
πάλι θα ξημερωθώ