Ναι, είν’ αργά,
τώρα δεν είσαι πια εδώ,
είσαι μακριά και δε μ’ ακούς που τραγουδώ
για σένα μόνο.
Ναι, είν’ αργά,
τώρα τι βγαίνει αν σ’ αγαπώ,
σαν μια σκιά πέρασα δίπλα σου κι εγώ
σε κάποιο δρόμο.

Μια περιπέτεια, μι’ αγάπη μικρή
μια ιστορία γλυκιά και πικρή
ένα φεγγάρι που ζει μια βραδιά
ένα πικρό "έχε γεια".

Ποιος θα μου πει
αν είχες μέσα σου ψυχή;
Στα βήματά σου πέφτει αγέρας και βροχή
και τα σκορπάει.
Μη λυπηθείς,
δες την αλήθεια καθαρά,
περνάει το τρένο της αγάπης μια φορά
και δε γυρνάει.