Δε θέλω τα τραγούδια που έγραψα
ν’ ανάβουν αναπτήρες
Θα ήθελα να σκίζουν τα μέτωπα
ν’ ανοίγουνε κρατήρες

Κάτω απ’ τη γλώσσα
σκυλιά δεμένα
χιλιάδες λέξεις
Δε θα σ’ αντέξω
δε θα μ’ αντέξεις
ανώδυνα

Τα λόγια τα σαράκια κι οι νότες μου
εμένα σκάβουν πρώτο
Δεν ήρθα για να βλέπω τα κάλη μου
να γλύφουνε το χρόνο

Ανάξιος αν είμαι, να μου δοθούν
της λήθης τα ελέη
Στα κέρατα του ταύρου γεννήθηκα
αυτό μπορεί να φταίει