Βρες μου μέρος να κρυφτώ
Ψέμα να τ’ ονειρευτώ
Αγάπη να παγιδευτώ
Βρες μου ίσκιο να θαφτώ

Να μια νύχτα πάλι με την ίδια ζάλη
Σιωπηλοί εφιάλτες στα μουρμουριστά
εχθροί με το τσουβάλι, φλόγες στο κεφάλι
κι όλα τα δυσβάσταχτα φυλάς κλειστά

Αν φοβάσαι τις κραυγές
μείνε εκεί που `σαι στα ήσυχα.
Αν σε σκιάζουν οι φωτιές,
τσάμπα όσα σκαρώσαμε δίστιχα.
Αν έχεις γνώση των καιρών,
σφίξε δυνατά το χέρι σου
σ’ αυτή την ώρα των σκιών
ήρθα και πάλι στα μέρη σου.
Κι αν δειλιάσεις και σήμερα
και στη γη χαμηλώσεις το βλέμμα,
σφαχτάρια στέλνεις τα ήμερα
και ξανά γεννάς το ίδιο ψέμα.
Μ’ αν σε σύρουν τα σώψυχα
ν’ αγκαλιαστείς με τούτες τις φλόγες,
ξορκίζεις όλα τα κακότυχα
και τις κρυμμένες τις τύψεις σου όλες.
Κι αν πεθάνεις πάνω στο ξόδεμα
κοίτα, αδερφέ μου, που θα `χω δίκιο
όσοι δεν έχουν αγάπης απόθεμα
έχουνε τέλος αντρίκειο.
Αν φοβάσαι τις κραυγές,
μείνε εκεί που `σαι στα ήσυχα.
Αν σε σκιάζουν οι φωτιές,
τσάμπα όσα σκαρώσαμε δίστιχα.