Ως αποστάζ’ η τσικουδιά έτσι αποστάζ’ η αγάπη
που `χει σταφύλι στην καρδιά στο μέλι το γινάτι

Όσο καλή ειν’ η τσικουδιά που καίει τα σωθικά μου
έτσι μ’ αυτή δροσίζεται η έρημη καρδιά μου

Στη μια μεριά ειν’ ο Λούκουλος στην άλλη ο Κορνάρος
τρώνε και πίνου και λαλούν παίδεψη να `χει ο Χάρος