Είναι για σένα στα χαμένα
ο κόσμος που πολεμά
άνθρωποι σβήνουν, τους ξεχνάμε
και ο χρόνος τους προσπερνά
Χέρια απλωμένα, να σ’ακουμπήσουν
να σε κρατήσουν δειλά ζητούν
σύννεφο είσαι είσαι αέρας και δεν μπορούν

Liberta, τ’όνειρο ζητήσαμε
ζήσαμε μα δε σε γνωρίσαμε
έταξες και μακριά μας πέταξες
τ’όνειρο πήρες μακριά

Liberta, τι κι αν σ’αγαπήσαμε
έφευγες πάντοτε μακριά

C'e carta bianca sul dolore sulla pelle degli uomini
Cresce ogni giorno il cinismo nei confronti degli
umili
Ma nasce un sole nella notte nel cuore dei deboli
E dal silenzio una voce rinascera

Liberta
quanti hai fatto piangere
Senza te quanta solitudine
Fino a che avra un senso vivere
Io vivro per avere te
avere te

Liberta
τ’όνειρο ζητήσαμε
Cantera
per avere liberta
Έταξες
και μακριά μας, πέταξες
Io vivro per avere te
Avere te
Liberta