Της μηχανής το φόρεμα θα το μαλαματώσω
για να μπει το κορμάκι σου ίσως και το γλιτώσω.

Μες στα πετρωτά, μια χρυσοπέρδικα πετά.

Αναστενάζω και πονώ, θυμούμαι και δακρύζω
σ’ άλλο από σένα, αγάπη μου, στον κόσμο δεν ελπίζω.

Άστρο της αυγής γιατ’ άργησες να βγεις.

Άμα σε βλέπω, θάλασσα, ραγίζει η καρδιά μου
που πήρες την αγάπη μου κι έφυγε μακριά μου.

Έβγα να σε δω, γιατί πολλά σε αγαπώ