Δεν ξέρω αν είσαι αγάπη που αρχίζει
όπως αρχίζει μια μπόρα βιαστική
ξέρω πως είσαι πεταλάκι που ανοίγει
σ’ έναν ξερότοπο μιας ξεχασμένης γης.

Ξέρω ν’ αγαπώ, ξέρω μόνο αυτό
κι αν κάπου κάπου σου θυμώνω
με συγχωρείς, είναι γιατί σε αγαπώ
κι από αγάπη σε μαλώνω.

Δεν ξέρω αν είσαι παγωμένο καλοκαίρι
που δεν το βρήκαν χελιδόνια του νοτιά
μα ξέρω είσαι κάποιο κρύο μεσημέρι
που ο χρόνος το `κανε να μοιάζει με βραδιά.