Ποιος άνθρωπος γεννήθηκε
σ’ αυτήν εδώ την πλάση,
να μη γνωρίσει βάσανα,
χαρές να μην περάσει.

Αχ! παλιοζωή γιατί με βασανίζεις
και την καρδιά μου τη χρυσή με πίκρες τη γεμίζεις.

Όμως εγώ γεννήθηκα
μόνο να τυραννιέμαι,
ποτέ δε γνώρισα χαρά
γι’ αυτό παραπονιέμαι.

Αχ! παλιοζωή γιατί με βασανίζεις
και την καρδιά μου τη χρυσή με πίκρες τη γεμίζεις.

Νταγιάντα δόλια μου καρδιά
όσο μπορείς ακόμα,
νταγιάντα δόλιο μου κορμί
ώσπου να μπεις στο χώμα.

Αχ! παλιοζωή γιατί με βασανίζεις
και την καρδιά μου τη χρυσή με πίκρες τη γεμίζεις.