Χρυσό μαντήλι ο έρωτας
μου έδεσε στα μάτια
κι είδα το τριαντάφυλλο
χωρίς να δω τα αγκάθια,
είδα τα χείλη, το κορμί
και σκέφτηκα τα χάδια.

Είναι αλάτι στην πληγή
τα λόγια που δε λέμε
κι όπως η φλόγα το κερί
σιγά σιγά μας καίνε,
δαχτυλιδάκια του καπνού
αφήνουν για να κλαίμε.

Χρυσό σπαθί ο έρωτας
μου έβαλε στα χέρια,
την αλυσίδα έκοψα
που κρέμονταν τ’ αστέρια,
στο πρόσωπό σου, στο λαιμό
και μου `στηναν καρτέρια.

Είναι αλάτι στην πληγή
τα λόγια που δε λέμε...

Χρυσά φιλιά ο έρωτας,
δε φτάνουν να χορτάσει,
θέλει τα αφανέρωτα
για να μας δοκιμάσει,
θέλει κορώνα γράμματα
να παίξει κι ας μας χάσει.

Είναι αλάτι στην πληγή
τα λόγια που δε λέμε...