Μ’ έκανες σε μια βραδιά και μηδενίστηκα
κι όνειρά μου μιας ζωής εξαφανίστηκαν.
Έλεγα πως δεν μπορεί, θα το φαντάστηκα.
Μπήκα σε μια φυλακή κι ούτε δικάστηκα.

Μέτρησα σε μια στιγμή όσα μου έκλεψες.
Χάθηκες χωρίς ντροπή σαν να μην έφταιξες.
Σε απόσταση μηδέν με πυροβόλησες,
μα πώς είναι δυνατόν, κι όμως αστόχησες.

Ακόμα σ’ αγαπάω,
μπροστά μου εσύ.
Όπου και να πάω
ακόμα για σένα τρελαίνομαι
και σαν σκόνη σκορπάω.
Ακόμα σ’ αγαπάω.

Ξέχασες σε μια βραδιά ό,τι κι αν είπαμε.
Κάποτε γη κι ουρανό τα μοιραστήκαμε.
Έλεγα πως δεν μπορεί, λάθος θα έγινε.
Πώς από μια πυρκαγιά σπίθα δεν έμεινε;

Ακόμα σ’ αγαπάω,
μπροστά μου εσύ.
Όπου και να πάω
ακόμα για σένα τρελαίνομαι
και σαν σκόνη σκορπάω.
Ακόμα σ’ αγαπάω.