Χίλιοι γιατροί με κοίταξαν, αχ!
σ’ Ανατολή και Δύση
κι όλοι, μανούλα μου γλυκιά,
μ’ έχουν αποφασίσει.

Μάνα, το πικρό σου δάκρυ
δεν μπορεί για να με γειανει,
του καθένα η μοίρα γράφει
πότε πρέπει να πεθάνει.

Μάνα μου πες πως βρίσκομαι, αχ!
στην ξενιτειά χαμένος,
ή ότι παραστράτησα
και είμαι ξεγραμμένος.

Μάνα, το πικρό σου δάκρυ
δεν μπορεί για να με γειανει,
του καθένα η μοίρα γράφει
πότε πρέπει να πεθάνει.

Και στην αγάπη μου μην πεις, αχ!
ο γιος σου πως θα σβήσει,
μα τάχα πως την ξέχασα
και άλλον ν’ αγαπήσει.