Τον έξτρα χρόνο τις μικρές
μεγάλες μου καθυστερήσεις
θέλω απόψε να σας πω
δεν θέλω όμως συγκινήσεις.

Ξεκίνησα σ’ αυτό το ρινγκ
τριάντα τόσα χρόνια πίσω
πίστευα πως αυτό το ματς
είναι απλό να το κερδίσω.

Στου ρινγκ δεμένος τα σχοινιά
πεσμένος μέσα στην αρένα
κατάλαβα πολύ καλά
της νίκης το μεγάλο ψέμα.

Είχα ξεχάσει τη ζωή
και το πουλόβερ μου στο σπίτι
στην πρώτη την κλειστή στροφή
βρέθηκα με σπασμένη μύτη.

Τον έξτρα χρόνο μου λοιπόν
τα τρία τελευταία λεπτά μου
σαν το μεγάλο παίχτη θα σταθώ
σαν να `χω μια ζωή μπροστά μου.

Αν όμως πρέπει να σας πω
και κάτι τελευταίο ακόμα
θέλει μεγάλη αναπνοή
το λουλουδάκι μες στο στόμα.