Είπα θα μείνω εδώ και μένω εδώ.
Αν έχει κάποιο ενδιαφέρον θέλω το τέλος να δω.
Σαν με την κλούβα που τρέχω βγω φορτωμένος στη δύση,
στο λέω ή το φεγγάτι θα βγει διπλό ή εγώ θα `χω αλληθωρίσει.

Ποιος σου είπε εσένα να κρατάς την ώρα
και ποιος τους πόντους να μετράς,
με τα ολοκαί’νουργια γυάλινα μάτια σου τι κοιτάς;
Πες μας τι κοιτάς.

Μαυροφορούσες μανάδες στα φανάρια ζυγώνουν.
Με μιαν ευχή για το δρόμο το παρμπρίζ μου θολώνουν.
Τα μαύρα καυτά τους μαντήλια που κυματίζουν στον αέρα
στην άσφαλτο που λιώνει σαν ρίξουν τα αγόρια σπινιάρουν για πέρα.
Κι αν ζητιανιά είν’ η αγάπη σε αυτόν το νέο αγώνα
στους δρόμους οι αντάρτες κρατούν πέτρες απ’ τον Παρθενώνα.