Στη ταβέρνα τ’ Αποστόλη
φίλος τράβηξε πιστόλι,
το Θανάση να χτυπήσει,
το τραγούδι του να σβήσει.
Κι ο Θανάσης τραγουδούσε
αγκαλιά το μπαγλαμά.
Μη φοβάσαι Αποστόλη,
ψεύτικο είναι το πιστόλι.
Μη φωνάζεις Αποστόλη,
φιλαράκια είμαστε όλοι.
Μα ο φίλος δε θ’ αργήσει
τον Θανάση να χτυπήσει.
Μια γυναίκα η αιτία,
όμορφη σαν Παναγία
Μη φοβάσαι Αποστόλη
ψεύτικο είναι το πιστόλι.
Μη δακρύζεις Αποστόλη
μια ζωή την όλη κι όλη.