Κρυφό μαράζι για σένα έχω
τη μοναξιά μου δεν την αντέχω

Παραπονιέμαι κι αναρωτιέμαι
που να γυρνάς
γιατί να φύγεις τι σου `χω κάνει
δεν με λυπάσαι δε με θυμάσαι δε με πονάς

Μέρα και νύχτα για σένα κλαίω
σπαράζω λιώνω μα δεν το λέω

Με δέρνει ο πόνος που είμαι μόνος
μες στη ζωή
γλυκιά μ’ αγάπη τα δυο σου χείλη
ας τα φιλήσω κι ας ξεψυχήσω ως το πρωί

Αν με λυπάσαι γύρνα κοντά μου
κι ότι θελήσεις κρυφή χαρά μου

Πάντα θα το `χεις αν με γλιτώσεις
απ’ τη φωτιά
σβήσε τη φλόγα που `χω στα στήθεια
να μην πονάω και να ρωτάω για σένα πια

Με δέρνει ο πόνος που είμαι μόνος
μες στη ζωή
γλυκιά μ’ αγάπη τα δυο σου χείλη
ας τα φιλήσω κι ας ξεψυχήσω ως το πρωί