Πως τελειώσαμε παλεύω να πιστέψω
Είναι φρέσκια η πληγή κι όλο ανοίγει
Τι ν’ αφήσω στη σκιά, τι να γιατρέψω
Τώρα που η απουσία σου τα πνίγει

Ποιος θα πει για τα σωστά, ποιος για τα λάθη
ένα λάθος ήταν όλα και το ξέρω
Μα σε διάλεξα πικρό μου μονοπάτι
Και αυτό είναι που πληρώνω κι υποφέρω

Εγώ προσπάθησα σκληρά στη φυλακή μας
Τ’ όνειρο μας να μη δούμε να πεθαίνει
Μα δεν πίστεψες πως γίνεται το θαύμα
Τώρα πες μου από `δώ κανείς πως βγαίνει

Θέλω κάτι να σου πω, να το θυμάσαι
Τώρα που όλα τα `χει πάρει η καταιγίδα
ένα όνειρο χωρίς καρδιά κι ελπίδα
ένα όνειρο είναι φως μου που σκοτώνει