Μ’ άφηνες μονάχο στον πλανήτη
στους χειμώνες δίχως αγκαλιά
τώρα που σ’ αφήνω πόση λύπη
φόρεσες στην άδεια σου μάτια

Ό,τι αφήνεις σ’ αφήνει σαν τσιγάρο σε σβήνει
δεν σου το `πε κανείς να το ξέρεις
ότι αφήνεις σ’ αφήνει μη μου ρίχνεις ευθύνη
φεύγω και υποφέρεις

Μ’ άφηνες τηλέφωνο κομμένο
πάθος που δε δίψαγες να πιεις
τώρα που σ’ αφήνω εδώ στο τέλος
σκέφτηκες αγάπη να με πεις

Ό,τι αφήνεις σ’ αφήνει σαν τσιγάρο σε σβήνει
δεν σου το `πε κανείς να το ξέρεις
ότι αφήνεις σ’ αφήνει μη μου ρίχνεις ευθύνη
φεύγω και υποφέρεις