Ξάπλωσε στον καναπέ κι εγώ θα φτιάξω καφέ
Πες μου λοιπόν τι συμβαίνει και μια κουβέντα δεν λες;
Πες μου γιατί μελαγχολείς όταν καθόμαστε σπίτι;
Ίσως το λάθος να `μαι εγώ και κάτι άλλο σου λείπει

Κάνε λοιπόν αυτό που λέει η καρδιά σου
κι άσε με `μενα να ζω στη σκιά σου
κι αν δε γεμίζω τη μοναξιά σου
θα `μαι σαν φίλος πάντα κοντά σου
νανα νανα νανανανα

Στα μάτια δε με κοιτάς, το βλέμμα μου αποφεύγεις
Για μας ποτέ δε μιλάς και σε θυμάμαι να φεύγεις
Πες μου γιατί δε μου το λες να σε αφήσω μόνη
Αυτό που κάνεις δεν το μπορώ, σιγά σιγά με σκοτώνει

Ξάπλωσε στον καναπέ κι εγώ θα φτιάξω καφέ
Πες μου λοιπόν τι συμβαίνει και μια κουβέντα δεν λες;
Πες μου γιατί μελαγχολείς όταν καθόμαστε σπίτι;
Ίσως το λάθος να `μαι εγώ και κάτι άλλο σου λείπει