Λοιπόν δικέ μου
άκουσε λίγο κολλητέ μου
κοίταξε στα μάτια και τη γνώμη σου απλά πες μου
δεν ήτανε εκείνη, που είχα φανταστεί και νόμιζα
πως θα έκανα με αυτή καλή αρχή, αλλά στην τελική
δεν πήρα τίποτα γιατί, ήταν εγωίστρια και εγωκεντρική
την ένοιαζαν μόνο, τα λούσα, το μαλλί
και όπου και αν περνούσε ήθελε κόκκινο χαλί στρωμένο
ίσιο ούτε καν τσαλακωμένο
για την πάρτη της όλο τον κόσμο τρελαμένο
όλο… τον είχε πάρει κάπως όλο
αλλά στην τρικυμία έχασε ένα στόλο
την κέρναγα δεν ήξερα πως είχε χρήματα
είχε πιο πολλά και από τον Ωνάση κτήματα
τα παθήματα όμως γίνανε μαθήματα
σβήσανε τα καντήλια μείνανε απλά τα μνήματα

Μοιάζω θάλασσα κι αλλάζω
στη στεριά σε βγάζω
έξω από το κορμί μου μια ζωή θα μείνεις τώρα
τι και αν μετανιώσεις
δε θα με πληγώσεις
τι και αν ήσουν ήλιος μια σκιά θα μείνεις

Τώρα θα διασκεδάζω
μέσα μου το φωνάζω
χώρια σου το γιορτάζω
ότι πάρτη για χάρη σου πλέον δε θυσιάζω
μόνο μπροστά κοιτάζω
παίζω και δε διστάζω
μόνο σε μένα τάζω
όλα τα στέκια που γυρνούσα το αλάνι μου αλλάζω

και πάει κάπως έτσι

Πες μου εσύ ρε φίλε
πως είμαι λάθος
δύο χρόνια έχασα το ύψος και το βάθος
το πρωί ξυπνούσε, μου έλεγε καλημέρα
την κοιτούσα έξω να δω αν ήταν μέρα
εμπιστοσύνη καμία, μα την Παναγία
έκανα τα πάντα για να φαίνεται κυρία
τους φίλους μου τους παράτησα και η ουσία
ήτανε να μείνω με άδεια τα ταμεία
μαζί της έκανα όνειρα εκείνη μόνο πονηρά
σχέδια ετοίμαζε για μένα και για τον καθένα
για … γυαλιά της ήτανε ένα ψέμα
και το σ’ αγαπώ της ξεθώριαζε σαν χένα
μπορεί αυτό να έχει γίνει και σε σένα
από το…. … και στην κορυφή κανέλα
στην τελική για την πάρτη ζω και άλλο κανένα
και έτσι μες την τρέλα μου φωνάζω χαμογέλα

μοιάζω σύννεφο και στάζω
σαν βροχή σε αδειάζω
και στον ουρανό με αστέρι δε θα γίνεις, ήσουν
δάκρυ στην ζωή μου
έπαιξες μαζί μου
και στα όνειρα μου πια δε θα γυρίσεις

τώρα θα διασκεδάζω
μέσα μου το φωνάζω
χώρια σου το γιορτάζω
ότι πάρτη για χάρη σου πλέον δε θυσιάζω
μόνο μπροστά κοιτάζω
παίζω και δε διστάζω
μόνο σε μένα τάζω
όλα τα στέκια που γυρνούσα το αλάνι μου αλλάζω